Nieuw-Zeeland, part 1

Goedemiddag vanuit Nieuw-Zeeland!
Aangezien we zoveel mogelijk low-budget doen zodat we zo min mogelijk hoeven te werken, proberen we hier zoveel mogelijk gratis te overnachten. Dat betekent slapen op parkeerplaatsen langs de weg, bij meertjes, tourist offices en parkeerplaatsen speciaal voor campers. Daar is natuurlijk geen internet dus we zijn amper online. Stroom is er ook niet op zulke plekken dus meestal bietsen we wat stroom als we ergens een tourtje ofzo doen. Kan de boel mooi even opladen ondertussen. Veel stroom gebruiken we overigens ook niet dus dat scheelt. De telefoon-navigatie laadt op tijdens autorijden en de afleveringen van Lost kijken we op de dvd-speler van ons campertje. Om het af te maken wat low budget betreft dingen we af op alles, zoeken naar de beste deals, onderhandelen en eten we simpele, goedkope dingen zoals soep, aanmaakpasta, rijst, noodles etc. Het geld gaat dan ook niet hard hier!

Maarre campertje ja! Eigenlijk een 6-seater auto die verbouwd is tot camper. Een zitje / bed), gootsteentje, koelbox op electriciteit en alle benodigdheden om jezelf te redden. Het ding heeft al bijna 250.000 gelopen is al compleet afgeragd, maar dat zal onze straf wel zijn voor de 25% korting die ik bij elkaar wist te googlen haha. Geen topwagen dus maar goedkoop en het functioneert genoeg.

Maargoed, Nieuw-Zeeland dus! Na de laatste letters van het vorige blog zijn we naar Nieuw-Zeeland gevlogen, Auckland om precies te zijn. Het vliegveld daar staat hoog in de toplijsten van vliegvelden en op sleepingonairports.net had ik al gelezen dat je er prima kunt overnachten. Aangezien we om 23.00 landden en om 08.00 de volgende ochtend de camper konden ophalen, en slapen in Nieuw-Zeeland niet zo goedkoop is, zijn we lekker op het vliegveld gaan slapen. Scheelde weer €60! In de observation lounge was het zoals verwacht rustig (wel 10 slapers) en donker, en het plekje onder de trap was nog vrij. Daar hebben we lekker ons bedje gemaakt en heerlijk geslapen tot half 9 haha. Ik had verwacht dat we rond een uur of 5 ofzo wel wakker zouden worden omdat de eerste vluchten alweer om half 6 gingen, maar niet dus!

Na ook nog even van de gratis douchefaciliteiten gebruik gemaakt te hebben en de camper opgehaald te hebben kon de tocht beginnen! Op het gemakje zijn we naar het noorden gereden, naar de Bay of Islands. Onderweg lekker hier en daar een toeristische afslag genomen en damn, wat een prachtig land! De eerste stop stonden we aan een strand met mooie uitzichten, en bij de volgende stonden we op een klif in een baai met een hoop mooie eilandjes en views op het achterland. I love this country already! Kreeg er tranen in mijn ogen van, zo vet om er te zijn!

Eind van de middag waren we zo ongeveer wel genoeg in de buurt en werd het tijd onze eerste slaapplek te vinden. Na wat gezoek hebben we de camper op een gravelweggetje achter een woonwijk geparkeerd, daar gekookt, en aangezien we niet gestoord werden ook geslapen. De eerste 30 dollar (een campingplek kost rond de 15 dollar pp, ongeveer €9 dus) waren dus gespaard. Inmiddels hebben we ruim 2 weken in NZ geslapen en nog niet betaald voor de overnachtingen dus we zijn goed bezig haha.

De volgende dag dus Bay of Islands, een baai met maarliefst 144 eilanden, mooi water, veel groen, veel vogels en helaas voor ons net die dag geen dolfijnen of walvissen. Maar mooi was het wel allemaal, met een drie uur durende boottocht hebben we lekker veel kunnen zien.

Dankzij een hulpvaardige vent van de tourist office hadden we meteen ook weer een slaapplek voor de volgende nacht, hij wist ons te vertellen dat je een stukje verderop aan het strand prima kon staan. Het mocht weliswaar niet maar er werd toch nog niet gecontroleerd zei ie. De agent die ik later tegen kwam vertelde hetzelfde verhaal dus dat was erg grappig. “just go overthere, you’re allowed to stay there 4 hours but I only work 3,5 tomorrow ;) “

Die aardige vent van het tourist office wist ons ook om te praten een tourtje naar Cape Reinga te doen, het meest noordelijke puntje van NZ. Niet alleen de views zijn daar fantastisch, ook rij je dan een heel stuk over 90 mile beach (een stuk strand van een kilometer of 85, wat tevens meteen de snelweg is). Lekker scheuren over het strand dus, soms door de branding en een prachtig gezicht. Veel zon, zee en strand dus. Verder hebben we een doodgaand zeehondje gezien (erg zielig) en van de duinen gesjeesd op een body board. Die krengen waren zeker 60 meter hoog dus na een lange klim ging je verdomd snel naar beneden.

Maarre de views dus, fantastisch! Groenblauwe zeeën met goudgele stranden, je kent het wel misschien. Echt om te kwijlen! Links keken we op de Tasmanië zee en rechts op de Pacific, zo vet! Het plaatje was helemaal compleet met de grotendeels blauwe lucht en de dolfijnen die voorbij kwamen zwemmen. Echt een supergave plek, ik kon er geen genoeg van krijgen. De Maori legendes over dit stukje land waren ook erg interessant, zij geloven dat de spirits daar naar the next World gaan (als ik het goed onthouden heb). Het is een beetje als de dream stories van de Aborigionals in Australie, van die prachtige verklaringen en verhalen bij natuurverschijnselen of plekken die ook een rationele, maar veel minder leuke verklaring en oorzaak hebben. Anyway, we had a great day! Al was mijn duik in de oceaan wel heeeel erg koud haha. Maargoed de laatste douche was 3 dagen geleden dus het werd wel tijd.

Na dit tourtje zijn we weer in de auto gestapt om zuidwaarts te gaan. Plan was om de volgende dag te gaan duiken bij Poor Mans Island, een van de beste duikplekken ter wereld volgens onder andere wijlen Jacques Cousteau. De prijzen waren alleen belachelijk hoog dus uiteindelijk hebben we alleen maar bij het haventje geslapen en de rugbygame gekeken van de All Blacks, beter bekend als Nieuw-Zeeland. Het WK Rugby is hier bezig en rugby is dé nationale sport hier dus je wordt er mee doodgegooid. Overal vlaggen, sjaals, kleding en andere dingen van het rugby en de All Blacks.

Goed, niet gedoken dus. Om toch wat van de dag te maken zijn we verder zuidwaarts gegaan, hebben een schitterende waterval gezocht en zijn we een uurtje wezen paardrijden. Ramona wilde dat graag weer eens doen en het leek mij ook wel wat. Aangezien ik totaal onervaren ben kreeg ik Terminator toegewezen, een paard wat bepaald zijn naam niet waard was haha. Echt een suf beest dat maar 10 meter wilde galopperen per keer, maar fel genoeg voor mijn onervarenheid haha. Ramona mocht op Zoe, een iets feller beestje. We hebben lekker een uurtje door de natuur gehobbeld, gedraafd en gegaloppeerd, heerlijk.

Daarna verder gereden naar ons einddoel voor de dag, Waitomo. Hier stikt het van de grotten met lichtgevende wormpjes aan het plafond, een grote attractie hier in NZ. We vonden het ietwat tegenvallen, gelukkig hadden we een kortingsbonnetje voor de guided tour. De volgende bestemming, Rotorua, was iets leuker. Hier is veel vulkanische activiteit in de vorm van warmwaterbronnen, stoomgaten, bubbelende modder en meer van zulke Ijsland-achtige dingen. Ook waren er 2 prachtige meren (bij een ervan hebben we geslapen) en een wildlife park waar we zowel ’s avonds als de volgende ochtend heen zijn geweest. Jenny de Kia (soort grote papegaai) was onze favoriet, echt een geweldig beest dat echt op je reageert. Soort praten, rondjes met je rennen, gehuil als we weer verder wilden, echt grappig.

Ook de Kiwi’s, soort kippen, waren erg leuk. We hadden er al een in een flits langs de weg gezien maar nu dus ook meerdere en goed zichtbaar. De inwoners van NZ worden kiwi’s genoemd en dat hebben ze aan dit grappige diertje te danken.

Over onze slaapplek bij het meer moet ik jullie wat meer vertellen om er recht aan te doen. Denk aan een bergweggetje dat lekker door het landschap draait en keert, tot je ineens bij een flink groot meer aankomt. Het meer heet Blue Lake vanwege de kleur (door de kleur van de bodem) en is ook echt blauw. Green Lake, even verderop was trouwens inderdaad ook echt groenig. Maargoed, dat meer dus. In the middle of nowhere, geen verlichting, alles pikdonker en alleen 2 andere campertjes die net als ons semi-legaal hier bleven overnachten. Voor ons het prachtige meer, om ons heen de bergen en boven ons een sterrenhemel waar je u tegen zegt. Omdat er zo weinig lichtvervuiling is van wegen, steden, dorpen en industrie kun je superveel sterren zien. We zien de hele Melkweg hier bijna elke nacht, het wordt haast gewoon haha. Maar echt een supervette plek dus om je karretje te parkeren voor de nacht, en ook het wakker worden met een prachtig meer vlak voor je bumper is echt speciaal. Echt een geweldig land dit.

Onze volgende slaapplek was ook een leuke. We kwamen aan in Tolago Bay toen het al donker was omdat we in Gisborne eerst nog even cheapass pizza hebben gegeten en de zonsondergang op het strand hebben bekeken met een heerlijk koud biertje.
Omdat het ook in Tolago Bay pikdonker was hadden we geen flauw idee waar we nou eigenlijk stonden. Ja op een veldje bedoeld voor kampeerders en aan het strand, maar verder…
Anyway toen we om half 7 opstonden om de zonsopkomst te bekijken bleken we dus 20 meter van een begraafplaats te staan haha, oeps! Ramona vond het maar niets hehe. Gelukkig geen geesten of zombies gezien die nacht. Wel een prachtige zonsopkomst de volgende dag, we ware er net op tijd uit om de zon tegen een prachtige blauwe lucht te zien opkomen.

De reden voor ons bezoek aan Togalo Bay was de historic warf, een 600 meter lange stokoude pier. Dat in een azuurblauwe bay met gele limestone-kliffen als achtergrond, of gewoon de open zee als je je omdraaide. De pier zelf was al lekker vervallen (altijd goed voor de dramatiek in de foto’s) en was een fantastisch foto-object samen met de kliffen en het prachtige water. Tig foto’s gemaakt in ieder geval!

Na Togalo zijn we via Gisborne en een korte pitstop in Napier richting Taupo gereden. Liefst waren we de hele westkust/kaap aan die kant rondgereden (schijnt prachtig te zijn) maar daar hadden we geen tijd meer voor.

Doel in Taupo was voor om Steven te boeken voor de Tongariro Alpine Crossing, en Ramona voor iets anders leuks die dag.
De Tongariro Alpine Crossing, de naam zegt het al enigszins. Het is een 19km voettocht door het hooggebergte van het Noorder Eiland, en aangezien de lente hier pas net begonnen is betekende dat ook een hoop sneeuw en winterse omstandigheden met temperaturen onder nul. Heerlijk contrast met de afgelopen dagen, die richting zomerse waarden gingen.

Maargoed de tocht was volgeboekt voor de volgende dag. Met wat strak plannen moest het lukken om vrijdag te gaan, dus dat werd het alternatief.
Na een natuurdouche in het steenkoude Lake Taupo en een prima nacht zijn we de volgende ochtend wat highlights in de buurt gaan bekijken. De hoogtepunten waren een waterval met ijsblauw water waar poer seconde 5 Olympic swimming pools doorheen gutsen, en een droogstaand deel van de rivier waar het peil dik 10 meter steeg toen de dam werd opengezet.

De rest van de dag hebben we niet veel speciaals gedaan. Richting Tongariro gereden, de was gedaan, alle elektronica opgeladen en een heerlijk biefstukje gegeten. Dit alles mogelijk gemaakt door een campingeigenaar die zo blij was dat er mensen kwamen dat we anderhalve dag van de faciliteiten gebruik mochten maken voor maarliefst (kuchkuch) 20 dollar.


Rest van het verhaal tot nu toe volgt hopelijk morgen!
Alvast wat statistiekjes: 29 km lopen, iets van 5 km raften en 5,5 km of skydive fun! En ohja, hopelijk ook eindelijk wat foto’s.. Heb er al 1500 ruim geschoten dus het wordt nog een leuk klusje om wat te selecteren :P