Nusa Lembongan

27 maart 2017 - Kuta, Indonesië

Na een dag of 6 op Bali begon het wel weer te kriebelen om verder te gaan kijken. We twijfelden nogal tussen verder naar de noordkust van Bali (en hoe dan? Taxi, driver, zelf auto huren) en toch maar verder gaan naar een volgend eiland.

De keuze is uiteindelijk gevallen op Nusa Lembongan, een klein eiland op een half uur varen. De meeste dive companies op Bali gaan ook daarheen dus de duikstekken moesten wel in orde zijn. Daarnaast leuke strandjes, gemoedelijkheid en veel rust. Auto's zijn er namelijk niet, alleen wat mini pickups met bankjes in de laadbak en scooters. Hotels m, restaurants etc halen je altijd op omdat je geen taxi ofzo kunt nemen, of je huurt een scooter. Navigeren is ook vrij simpel aangezien er maar een paar wegen zijn. Prima eiland om uit te rusten dus!

We hadden een mooie deal gevonden op internet voor een bungalow aan het zwembad van een klein Resort. Denk aan 10 bungalows, 2 zwembaden, een restaurant en een prachtig uitzicht over de heuvels en de zee. Na een dag of 2 waren we er alledrie helemaal gewend en hebben we uiteindelijk nog 5 dagen erbij verlengd omdat we er zo lekker tot rust kwamen. Wakker worden, eten in het restaurantje, zwemmen, jesse naar bed en wij even chillen aan het zwembad, jesse wakker en lunchen, zwemmen, enz. Savonds konden we lekker een biertje doen op ons terrasje of een kaartje leggen. Je hoefde de deur niet uit en alles bij de hand, ideaal!

Maar na een paar dagen niks doen gaat het natuurlijk wel kriebelen. Onderaan de heuvel bleek een goed dive center te zitten dus met hen zijn we gaan duiken. Van 8 tot 2, en ze vonden het geen enkel probleem op Jesse te passen terwijl wij weg waren. Er ging wat dagen getwijfel en discussie aan vooraf maar uiteindelijk hebben we ons er toch maar aan gewaagd.

Het duiken was top trouwens. De eerste duik hebben we gemaakt op Manta Point, een plek op een goede 3 kwartier varen waar Manta Rays eigenlijk altijd wel te zien zijn. Zo ook nu, en we hadden geluk want met een stuk of 9-10 hadden we er meer dan normaal. Ruim een uur lang hebben we deze prachtige, enorme dieren mogen aanschouwen terwijl ze voor, achter, boven en onder ons door zwommen. Schitterend om te zien. De zeeziekte van Ramona was wat minder maar die liet zich gelukkig niet tegen houden!

Na een kleine lunch op het strandje van Crystal Bay zijn we in die baai ook het water in geweest voor de 2e duik. Deze keer meer koraal en andere visjes, maar niet zo kleurig als in pak em beet Egypte of Australie.

Weer terug aan wal bleek het met Jesse ook prima te zijn gegaan, ze hadden goed op hem gepast. Fijn! En wat was het weer lekker om te duiken. Altijd even weer inkomen maar daarna is het net als fietsen, zo vertrouwd. Super hobby blijft het.

Waar we onderling ook de nodige twijfel en discussie over hadden, was scooter huren of niet, en hoe Jesse dan mee moest. Op Nusa kom je niet ver zonder scooter en de locals hier zitten soms met het hele gezin op 1 scooter, dus we zijn het uiteindelijk toch maar gewoon gaan proberen. Zeker toen we er na een stevige wandeling met Jesse bij Steven op zijn rug achter kwamen dat er verderop een leuk dorpje was met allemaal barretjes en restaurantjes.

Dus toch maar die scooter gehuurd. Ramona al rijdend voorop, en Steven achterop met Jesse in de drager (op Steven's buik). En dat ging eigenlijk best prima! Heuvelop had de scooter wat moeite met het gewicht en de wegen zijn niet altijd even goed, maar verder ging het eigenlijk top. Jesse viel er zelfs bij in slaap, ideaal.

Na een tankbeurt zijn we eerst naar Dream Beach gereden, een klein maar prachtig strand in een baai met golven waar je u tegen zegt. Deze hele kant van Indonesië is erg populair surfers en ik snap waarom!

Vlakbij Dream Beach vind je de Devils Tears. De zee is hier vrij ruig en vreet een aardig eindje de rotsen in. Golven die erin stromen komen er met donderend geraas als een grote spray weer uit, prachtig om te zien. Je schijnt de rotsen soms te kunnen voelen trillen.

Na dit stukje Nusa zijn we helemaal naar de andere kant gereden, tot de weg ophoudt. Dankzij een leuk boat tourtje hebben we een half uurtje van de mangrove daar genoten. Een oude vent gebruikte een lange stok om ons er doorheen te 'prikken', geen peddels of motor ofzo. Best cool.

Voor de lunch zijn we gestopt bij een lokaal restaurantje, een warung, aan de zee met prachtig uitzicht. Het eten was goed, en het was ook enorm fijn dat de familie die het restaurant runde zich over Jesse ontfermde.

Want zo werkt dat hier vaak. Kinderen worden gezien als een geschenk van God, hoe jonger hoe dichter het kind bij God staat. Ook zien ze kinderen als van de community, waar dus iedereen ook voor verantwoordelijk is.
In de praktijk krijgt Jesse dus zeker zoveel aandacht als wij. Ze spelen met 'm, lachen naar 'm, knuffelen 'm en pakken 'm zo op om er een rondje mee door het restaurant ofzo te lopen. Ondertussen hebben wij dan even de handen vrij om te eten of relaxen, en Jesse vermaakt zich doorgaans ook prima. Zo leuk is dat, en superhandig ook haha. Het maakt Indonesië een kindvriendelijk land. En qua praktische zaken; veel accomodaties hebben een zwembad, luiers en billendoekjes zijn altijd wel ergens te vinden, kinderstoelen vooral in Bali veel, en geen restaurant is te beroerd om iets voor Jesse te maken dat niet op de kaart staat. Hij eet hier veel aardappelen en groenten, fijngehakt in de blender.

Anyway, na de lunch zijn we naar Nusa Cenningan gereden, een kleiner eilandje vlak ernaast met een brug ertussen. Aan het einde van een weggetje kwamen we uit op Secret Beach, een baaitje met een strand en resort. Met terras en zwembad. Dikke prima zeg maar, lekker even wat gedronken en geplonst.

Dat we op de terugweg een lekke band kregen kon de pret niet bederven, binenn 5 minuten vonden we iemand die onze scooter wel even naar de garage en terug bracht. Na een half uurtje konden we voor een eerlijke prijs weer verder.

En zo kwamen de avonturen op Nusa ook weer tot zijn einde. Onze volgende bestemmjng was Gili Air. Zie daarvoor de volgende blog!

6 Reacties

  1. Marianne:
    27 maart 2017
    Top
  2. Ciel:
    27 maart 2017
    Mooi reisverhaal!
  3. Hetty:
    27 maart 2017
    Weer een geweldig reisverhaal, genoten van jullie avonturen.
  4. Annelies & Jos:
    27 maart 2017
    Mooi verhaal over mooie reis met straks vele herinneringen
  5. Jenny renz:
    27 maart 2017
    Geweldig Ramona en Steven! Geniet er van en kusje voor Jesse!
  6. Arie en Helma:
    27 maart 2017
    Wat een geweldige vakantie hebben jullie toch en zo fijn dat we zo mee mogen genieten