Vietnam 2

De route was mooi. Door de heuvels, stukje snelweg, een heel stuk langs een sloot door de rijstvelden. Op zoek naar een plek om te overnachten kwamen we in een dorpje uit waarvan ik nog steeds niet weet hoe het heet. Na een uurtje rondvragen en zoeken vonden we een meisje dat net genoeg Engels sprak om te begrijpen dat we een hotel zochten.

In de toeristische plekken heten hotels gewoon hotel, daarbuiten moet je handen en voeten gebruiken en het Vietnamese woord voor hotel kennen om er 1 te vinden. Gelukkig lukte dat uiteindelijk dus toch, we hadden al visioenen van buiten in het gras slapen samen met de muggen.

We kwamen terecht bij een homestay, kortom je verblijft bij de mensen thuis. Wel gezellig, ze boden ons meteen eten aan en we hebben verstoppertje gespeeld met het kleinste kind van de familie. De mango's hebben we wel vriendelijk geaccepteerd.

Na het vinden van een slaapplek is een maaltijd standaard de volgende missie. Dat ging wat makkelijker, we zijn aangeschoven op het lokale terras. Rijst, ondefinieerbare groenten en een lapje varkensvlees. Lokale Maggie erover, biertje, dikke prima! De eigenaar was bijzonder vriendelijk en trots dat wij bij hem kwamen eten, de anderen hebben hun eten koud laten worden zodat ze voldoende tijd hadden om ons eens goed te bekijken. Altijd leuk ;)

De volgende ochtend zijn we vroeg weer opgestaan om onze reis te hervatten. Na een uurtje ergens een broodje ei gehaald (die maken ze hier op straat in rijdende keukentjes) en weer een hoop km's afgetikt! We reden nu op de prachtige Ho Chi Minh highway, een heerlijke weg door het westen van Vietnam.

Het laatste stuk van de dag was het mooiste. De vlakke weg vanuit het oosten ging al steeds meer en meer glooien, totdat het echt een bergweg werd. Terugschakelen dus bergop, en langzaam slingerden we omhoog door de jungle. Het viel me daar wederom op dat groen het echt diepgroen is, niet dat laffe groen van Nederland. Felle kleuren die prachtig afsteken tegen de felblauwe lucht met meestal redelijk wat sluierbewolking. We zitten hier richting het begin van het regenseizoen dus het is zelden echt onbewolkt. Vaker is de lucht grijs en klam.

Anyway, de bergweg dus. Langzaam omhoog, en daarna slingerden we in rap tempo door de mooie lange bochten heen naar beneden. Er reed geen kip op de weg dus je had alle ruimte om heerlijk te rijden. Dit moet het ultieme voor motorrijders zijn. Briljant gewoon!

We eindigden onze dag in Kon Tum, een dorpje dat voor de verandering op de kaart stond. Op het gemakje ingecheckt, een oud kerkje bekeken en op zoek naar avondeten. Aan de rand van het centrum zat een duur hotel, dat leek me wel de goede plek om herkenbaar eten te vinden. We stuitten op een Vietnamese bbq. Je wijst je vlees en stokjes aan, gaat zitten, krijgt een biertje, en 10 minuten later wordt je gegrilde vlees en vis samen met groenten geserveerd. Soort kroepoek vooraf, dikke prima! Geluksmomentje, zo lekker was het.

De derde dag was een slopende. 280km naar Hoi An, eigenlijk net teveel. Gelukkig kunnen we elkaar erdoor sleuren als de ander het zat is. Voor het eerst en laatst kregen we ook langduriger regen te verwerken, de laatste 1,5 uur bleef het druppelen, miezeren en regenen.  Gelukkig geen monsoon.

Na een te lange dag rijden en veel pijn in de billen, knieën, rug en benen hebben we het gelukkig wel gehaald. Een slaapplek was weer snel gevonden, deze keer bij een vers geopende homestay tegenover het strand. Het was nog niet helemaal af dus we kregen zoveel korting dat we deze dure, luxe kamer nog konden betalen ook. Wel lekker, beetje luxe. Ook veel lol gehad met de enorm trotse en vriendelijke eigenaar, en zijn dochters hebben mooie tekeningen gemaakt.

Aangezien we op het strand zaten was het tijd voor een dagje ontspannen op eenvoudige bedjes met uitzicht op zee. Daar worden wij blij van! S’avonds door de oude stad geslenterd en gegeten bij de beste Italiaan van Vietnam. Lekker chilldagje zo, daar konden we er eerlijk gezegd wel meer van gebruiken..

De rit naar Hué verliep wel prima, we hadden alleen niet echt de tijd, het geld en de energie om daar de oude stad eens flink te gaan inspecteren. We sliepen in Dong Ha, een goede 60 km verder. Deze dag had er 1 van weinig km's moeten zijn maar door een uur verkeerd rijden viel dat nogal tegen. Gelukkig is dat verkeerd rijden maar weinig gebeurd. Toch wel handig dat gps.

Vanaf Dong Ha lonkte er wederom een prachtige route door de bergen, die we niet konden vinden. Weer ruim 1,5 verspild. Ach het hoort erbij. Gelukkig konden we een kleine 80 km noordelijker alsnog aanhaken voor een van de mooiste delen van de route. De weg draaide weg van de drukte, de open rijstvelden-vallei in. Een grote vlakke leegte, afgezien van de waterbuffels, koeien en arbeiders in de rijstvelden. In de verte een dorpje, aan de andere kant zag je de kleine tempeltjes die dienen als familiegraf in het rijstveld staan.

Recht voor ons lag Phong Nha-Ke Bang National Park. Dit park bestaat uit talloze limestone karstbergen, soort grote smalle heuvels die volgens mij gevormd zijn door erosie. We reden tussen de bergen door, je zag niets anders om je heen. Ruige rotsen, groene jungle en de felblauwe lucht erboven, echt mystiek. We hebben een paar mooie foto's geschoten! Supergave rit.

De overnachting vond weer plaats bij een homestay waar we toevallig voorbij reden. Een vieze kamer met vieze insecten, een koud pisstraaltje als douche en onvriendelijke mensen. Het kan niet altijd mee zitten ;)

Het avondeten was wel weer goud. We hadden ons maar weer op een Vietnamees terras genesteld en met gebarentaal het een en ander besteld. Ze waren zelfs nog zo vriendelijk om te laten zien hoe we de snackjes moesten eten haha.

De volgende ochtend vroeg wakker omdat onze gastvrouw om 5.45 kwam vragen of we wilden betalen. Gezellig met een keukenmes in dr handen.. Eng mens.

We zijn maar snel weg gegaan, nare plek. Helaas sloeg daarna al snel het noodlot voor de motor toe, kapot! Iets binnenin zat niet lekker waardoor de zuiger aanliep. Hele motorblok uit elkaar.. gelukkig zijn ook reparaties niet duur hier. 5 uur en €25 later konden we weer op pad. Tussendoor de tijd zitten doden met kletsen, wachten en kleuren. We hadden stiften en een kleurboek meegenomen om uit te delen, dat werd uiteraard erg gewaardeerd door de lokale kids. Ze kwamen de gekleurde tekeningen en stiften zelfs terug geven toen ze klaar waren :)

Toen we eindelijk weer op weg konden hebben we het gas maar even flink open getrokken. Harder dan 70 gaat ie niet hoor, maar das ook hard zat op deze wegen met spookrijders, kuilen, slecht wegdek, enz. We waren net voor het donker in Vinh.

Het plan was om daar de nachttrein naar Ha Noi te nemen. Treinen moet je hier reserveren dus het viel alles mee dat we toch gewoon bijna meteen mee konden. Ideaal!

Zo aan de kaart te zien is de route van Vinh naar Ha Noi niet de meest boeiende. Daarnaast zaten we krap in de tijd en hadden we nu wel genoeg kontpijn. Door de nachttrein te nemen konden we dus 2 dagen rijden skippen. En omdat iedereen hier motor rijdt kun je die ook bijna altijd gewoon meenemen in de vrachtwagon van de trein.

De trein zelf was ook weer een belevenis. De laatste die we konden nemen ging over een half uur ofzo dus we hadden niet eens tijd om bij een guesthouse ofzo even te douchen. Vies de trein in dus. We hadden soort vliegtuigstoelen geboekt en kwamen terecht in een wagon waar natuurlijk weer geen enkele toerist in zat, alleen maar kakelende vietnamezen. Op het toilet van de trein (gat in de grond en een kraantje) een beetje opgefrist, en samen met de man die voor ons zat naar de restaurantwagon om een bak noodles naar binnen te schuiven. We scoorden flink punten toen we onverstoorbaar met stokjes gingen eten.

Inmiddels was het rustig geworden in onze wagon omdat iedereen lag te pitten. Zo konden we zelf ook een paar uur slaap pakken.

Redelijk op tijd waren we in Ha Noi, het begon er net licht te worden. De ontbijtstalletjes waren nog/al open dus dat was mooi. Nog even benzine gescoord en zsm naar Ha Long gereden! Meer daarover in het laatste deel. We zijn inmiddels alweer 5 dagen thuis btw ;)

Steven & Ramona