Start + Taipei! (door Steven)

Zo, tijd voor een blogje! Het is er van mijn kant al even niet meer van gekomen door de drukte. De laatste dagen in Nederland waren rommelig en hectisch. Verhuizen, auto verkopen, spullen inpakken.. ik denk dat ik de afgelopen twee weken een kleine 1000 km gereden heb en op een gegeven moment had ik vier verschillende bestemmingen voor mijn spullen! Naar pa, naar ma, naar Ramona en mee op reis, om gek van te worden haha. Maar het is gelukt allemaal, al was het een complexe logistieke operatie die een hoop planning vereiste ;)

Maar gelukt dus! Eerst nog even lekker los gegaan op Q-BASE, zondag de laatste dingen gedaan en maandag naar Schiphol! Daar nog even fijn een bakkie gedaan met mijn moeder en zus, die toevallig vlak voor ons naar New York vlogen voor een stevige stedentrip. Het was fijn ze weer even te zien, zeker mijn zus want die had ik alweer wat langer niet gezien. Maar moeilijk was het ook hoor, om afscheid te nemen. Dan is een half jaar ineens best wel lang, eigenlijk te lang om te overzien. Met wat moeite heb ik gelukkig mijn emoties kunnen onderdrukken zodat het allemaal niet zo’n drama werd. Maar gek is het wel hoor. Zo lang van huis gaan, alles achterlaten of opgezegd hebben, vrienden voorlopig gedag zeggen.. Het was een heftige week moet ik zeggen en soms echt niet makkelijk, vooral bij mijn vader, moeder en zus. Bij het opstijgen hield ik het ook even niet meer droog hoor, zo’n reis is toch best heftig.. Alle stres van de laatste weken, een spannende en ietwat onzekere toekomst, de blijheid over de reis zelf, het geluk dat we zoiets kunnen meemaken.. Erg bijzonder :-)
Maargoed, emoties achter de rug en gaan met die banaan zullen we maar zeggen!

De eerste vlucht, eentje van 11 uur naar Bangkok, ging gelukkig wel ok. Met wat lezen, aflevering Lost kijken, muziek luisteren, eten, slapen en report van Q-BASE schrijven ging het allemaal eigenlijk nog best snel voorbij. Met wat uurtjes slaap al in de pocket arriveerden we prima op tijd en een tikje gaar in Bangkok voor een kleine tussenstop van krap twee uur.
De volgende vlucht, 3,5 uur naar Taipei (Taiwan) hebben we allebei voor geen meter meegekregen. Ik viel tijdens het taxiën al in slaap en werd wakker toen het vliegtuig met een schok het afvalt in Taiwan raakte. Niets te klagen dus!

Taipei
Gelukkig hadden we ook snel de bus naar de stad gevonden. Een vrij oude en gare bus maar gelukkig wel met airco. Was wel nodig ook want het was 32 graden en regenseizoen dus zo vochtig als wat! Niet al te beste omstandigheden dus haha. De busrit verliep soepel en ik kwam er onderweg achter bij de verkeerde vestiging van het hostel geboekt te hebben. Dus niet meteen naast het centraal station (waar de bus ook heen ging), maar ergens bij een metrostation. Ach, weer een extra uitdaging hè ;-)

De metro zoeken, juiste lijn vinden en op tijd uitstappen is niet zo moeilijk. Ondanks dat Taiwan nog vrij Chinees is, wordt alles wel netjes ook in het Engels aangegeven waardoor je er meestal wel aardig uitkomt.

Alleen de wijk waar we moesten zijn.. wat een drama! Alles leek op elkaar, ik kon er geen touw aan vastknopen en het kaartje wat het hostel gemaild had klopte voor geen meter. Gevolg was dat we een uur in de regen hebben lopen zoeken, terwijl het hostel achteraf maar 5 minuten van het metrostation was. We stonden al bijna op het punt om maar gewoon een taxi te nemen maar hebben gelukkig niet opgegeven!

En meteen ontdekt dat de Taiwanezen weliswaar hulpvaardig zijn, maar amper Engels spreken. Met wat gebarentaal enzovoort kom je wel een eind, maar het is echt een uitdagender land dan bijvoorbeeld Thailand! En je voelt je er ook echt buitenlander, het aantal toeristen dat we tijdens ons verblijf in Taiwan zijn tegengekomen was haast op een hand te tellen. Alleen maar chinezen / taiwanezen eigenlijk, die ons opmerkelijk genoeg niet eens aankeken alsof wij de rare mensen waren. Engels speken doen ze dus weinig en ik heb me zo vaak afgevraagd wat die en die winkel was, welke films er nou eigenlijk op het billboard stonden en wat de bordjes betekenden! Je hebt echt geen flauw idee haha. Erg apart maar wel een leuke ervaring.

Afijn het wijkje waar we zaten was dus ingewikkeld, totdat je de weg wist en die bleef volgen. Het was een soort uitgaans- en shoppinggebied voor jongeren, dus veel mensen van onze leeftijd. Achteraf denk ik veel gezelliger om doorheen te lopen dan het hostel wat ik had willen boeken.

Het hostel zelf was dik in orde. Net een jaartje open en dus nog lekker nieuw en schoon, en 2 aardige vrouwen als personeel. De ‘lobby’ (net iets groter dan mijn slaapkamer thuis) was een beetje oud-engels ingericht en gedecoreerd (paste totaal nergens bij maargoed) en de kamers waren helemaal grappig. Een hoogslaper met daaronder een tafeltje en twee stoelen hehe, lekker simpel. Maar gelukkig wel een wereldstekker en lekker bed dus we hadden weinig te klagen.

Nadat we de jetlag enigszins eruit gechilled hadden zijn we naar de nightmarket gegaan, feitelijk een zooi straatjes met kraampjes, winkeltjes en veel eten en drinken. Naar thaise gewoonte (althans voor ons dan) hebben we ons ongans gegeten aan de stokjes vlees en het enorm lekkere fruit (veel beter dan thuis). De eet-regels die het GGD meegaf voor zulke landen hebben we dus meteen maar allemaal overtreden haha, gaf gelukkig geen problemen.

Na een goede nacht slaap, uitchecken en even chillen zijn we de volgende dag naar de Taipei 101 geweest, tot een paar jaar geleden het hoogste gebouw van de wereld (Dubai heeft nu de hoogste). Een erg mooi gebouw wat een beetje bamboe moet voorstellen enzovoort, wel cool. Aan de voet een enorm mooi winkelcentrum met alleen maar retedure winkels (Armani, Louis Vuitton, dat werk) maar wederom leuk om doorheen te dwalen.

Bovenop de toren hebben we lekker lang van het uitzicht genoten en de gratis audio guided tour gedaan, was erg interessant! Daarna naar een tempel in de buurt geweest en door de spits heen (lekker proppen in de metro, er wonen 4 miljoen mensen in Taipei) naar een andere tempel. Inmiddels kwam de regen weer met bakken naar beneden dus we kwamen lekker nat terug in het hostel ;-)

Na een hapje eten, douche, trip naar het vliegveld en redelijke vlucht van 9 uur (afgezien van de verschrikkelijke stoelen) kwam dan toch eindelijk Sydney in de buurt!

Dankzij wat geluk vlogen we vlak over het centrum en kon ik het raampje al onderkwijlen voor het Opera House, de Harbour Bridge en alle wolkenkrabbers voor we aan de grond stonden. Sydney, eindelijk weer! Al is het een stuk sneller dan ik twee jaar geleden verwachtte hehe, leuk hoe het leven kan lopen!

Maarre Taipei dus: nice! Een leuke tussenstop en zoiets blijft toch de ideale manier om snel een indruk van een stad en land te krijgen. Het heeft (zo hebben we gehoord) wel iets weg van Peking en Sjanghai en is dus ook nog best Chinees. Wat dat betreft kan China dus wel iets omhoog op het lijstje, daar overleven wij het wel denk ik! Taipei was leuk al zou ik er geen dagen blijven, daarvoor is er denk ik niet genoeg te doen. Maar als je ooit een keer langs vliegt en het uitkomt, zeker even uitstappen! Ik kijk alweer uit naar de volgende stopover haha. Kuala Lumpur, Singapore en Abu Dabhi lijken me wel wat :P

Maargoed. Om jullie niet te vervelen met een té lang verhaal, bewaar ik Sydney voor de volgende post ;-)
Over een uurtje of 20 vliegen we naar Nieuw-Zeeland (kapotveel zin in!) en zullen we weinig online zijn, dus ik oet wel haast maken met de volgende blog haha. Hopefully online before we leave Sydney! En hopelijk kan ik dan ook wat foto’s online gooien.


Liefs Steven (en natuurlijk ook van Ramona)


PS: Inmiddels een Australische simkaart gehaald, we zijn bereikbaar op +61 – 423463816 (en Ramona's NL-nummer ook enigszins). Mijn Nederlandse simkaart zal zelden-nooit in mijn telefoon zitten dus probeer me niet te bellen, smsen of whatsappen op dat nummer! Een e-mail is trouwens nog steeds het goedkoopste ;-)