Down the East Coast

Jep, inmiddels zijn we, ik zou bijna zeggen zoals gewoonlijk, weer ergens de kustlijn aan het volgen. Deze keer de oostkust, de meest toeristische kant van Australië. Daar waar we onze reis ook begonnen, ruim 2 maanden en 20.000 km geleden. De oostkust, door sommigen aanbeden, door anderen vooral omschreven als Lloret de Mar. En dat is niet als compliment bedoeld. Veel backpackers, vaak relatief jong (18-22) en naast toertjes en de toerist uithangen zijn zuipen en stappen de belangrijkste activiteiten. Heel wat anders dus dan de westkust, waar je vaak geen hond tegenkwam. Net zoals de rest van het land eigenlijk, ook het noorden was bijvoorbeeld bijzonder rustig (want laagseizoen). Nu zitten we dus weer in de drukte. Dat betekent gezelligheid, maar ook meer mensen in je foto’s en harder zoeken naar een rustige, goede en veilige (semi)legale slaapplek. Maar we redden ons wel. :)

Cairns and around (zondag t/m zondag 4 t/m 11 maart)
Zoals gemeld in de vorige blogpost zaten we toen in Cairns, waar we naast 2 dagtrips ook een driedaagse trip naar het Great Barrier Reef gedaan hebben.
We arriveerden zondag in de middag in Cairns, waar het flink druk was. Het was voor de verandering zonnig en droog, dus net als de rest van Cairns hebben we ons lekker bij het lagoon geparkeerd met een welverdiend wijntje. Na 4 dagen rijden waren we er wel aan toe. Het lagoon is hier is een soort zwembad maar dan soort van natuurlijk, met langzaam aflopende kanten, lifeguards, wat stukjes zandstrand en veel gras. Een goede vervanger door de zee, waar je hier niet in kunt zwemmen vanwege de kwallen enzo. Wel relaxed verder.

Tevens snel de duiktrip geboekt zodat we daarna de rest van de week konden invullen. Maandag zijn we een rondje Atherton Tablelands wezen doen, een heuvel/bergachtig gebied met veel watervallen en andere leuke dingetjes. Een paar mooie kleine walks, gaaf regenwoud, aparte bomen en erg lekkere lokale koffie. Deze bergachtige kant rondom Cairns had Steven ook nog niet gezien dus het was een mooie dag zo, leuke dingen gezien.

Dinsdag zijn we naar Cape Tribulation geweest, een kaap ergens in het noorden waar de weg simpelweg ophoudt. De avond ervoor het prachtige Palm Cove door gereden op zoek naar een slaapplek, die we uiteindelijk langs de snelweg aan de zee vonden. ’s Ochtends gedoucht en gegeten in het mooie Port Douglas, en zo stonden we bijtijds bij Mossman Gorge. De rivier en kloof waren niets veranderd sinds 2009, wel een beter looppad, nog iets meer toerisme en een nieuwe loopbrug. Nog steeds wel mooi allemaal voor degenen die van regenwoud houden. We hebben geconcludeerd dat het niet Ramona’s ding is. De talloze muggen hebben daar ongetwijfeld ook iets mee te maken.

Op weg naar Cape Trib hebben we verder nog wat kleine loopjes gedaan en blikken op de stranden geworpen, waar het regenwoud tot aan de zee groeit, waar het Great Barrier Reef alweer begint. En dat maakt dit gebied zo bijzonder, er zijn maar weinig plekken waar regenwoud en rif zo in elkaar overlopen. Aangekomen in Cape Trib hebben we lekker een potje gepoold en een biertje gedronken.

Woensdag stond vooral in het teken van nietsdoen bij het lagoon, al kwam daar niet enorm veel van terecht omdat Steven het vinden van een goede camera om te huren voor het duiken wat belangrijker vond. Toch nog 2 uurtjes in de zon gelegen, een camera gevonden en voor dat alles een blik geworpen in het Centre for Contemporary Art. Freaky stuff daar.

The Great Barrier Reef (donderdag-vrijdag-zaterdag 8-9-10 maart)
Yess, the barrier reef! Het grootste ter wereld, wellicht een van de mooiste, en in ieder geval een plek van mooie herinneringen voor Steven. Dus maar dezelfde trip geboekt als hij toen, omdat het zo briljant was. Half 6 opstaan na een waardeloze nacht (dronkenlui dus andere slaapplek zoeken midden in de nacht, veel verkeer blabla, amper geslapen dus), nog voor 8en zaten we op zee en rond 11 uur sprongen we het water in voor onze eerste duik. Het programma was vol, inspannend en gaaf. 4 duiken op de eerste dag, 4 op de 2e en 3 op de laatste. En dat alles maal ongeveer 3 kwartier rondzwemmen, vrij intensief dus! Zeker dag 1 en 3, omdat je dan eigenlijk een dag in een ruim een halve dag propt. We waren dan ook kapot ’s avonds. Duiken is bijzonder intensief op een of andere manier.

Moedig als we zijn hebben we de gids voor de eerste duik afgeslagen; niet iemand volgen maar gewoon lekker onze eigen weg vinden. Dat lukte alleen niet, dus we zijn andere mensen gevolgd halverwege. Ging prima, we kwamen zelfs bij een boot uit, het bleek alleen de verkeerde te zijn haha. The ride of shame was ons deel, opgehaald moeten worden. Nouja, het gebeurt de beste weleens. ;) De overige duiken ging het een stuk beter. Nog wel 2x compleet verkeerd uitgekomen, maar gelukkig niet té ver van de boot af.

Ondanks het incidentele verdwalen waren de duiken wel supergaaf. Ontzettend veel schildpadden gezien, veel kleine en bijzondere diertjes, en ook ontzettend veel haaien. Het is natuurlijk maar net wat je gewend bent hè, maar dat terzijde. De eerste dag wel iets van 11 schildpadden gezien, en in totaal een stuk of 20 haaien ofzo. Op 1 duik zagen we er 6 bij elkaar, zo gaaf! Althans voor Steven dan, Ramona is niet zo’n fan van ze.

De nachtduiken waren ook leuk trouwens. Niet heel veel gezien op de eerste (op een slapende schildpad na), maar de 2e was wel supervet. Ramona was niet mee, dus lekker op haaienjacht! Op een rif waar veel haaien zaten, en de duikman vertelde ons dat op die plek, je de meeste lol hebt als je je lamp uit doet en gewoon in het donker onder de boot gaat hangen. De nachtelijke jagers gaan je dan niet uit de weg, waardoor je heel dichtbij de haaien en Trevally kunt komen. Allemaal geen gevaarlijke haaien hoor, maar wel lekker groot (tot 2 meter). De Trevally worden iets van een meter, maar hebben ook een hele hoge rug waardoor ze haast vierkant zijn.

De Trevally kwamen het meeste dichtbij. Steven dacht een keer dat hij zijn hoofd ging stoten tegen de boot ofzo, bleek het een Trevally te zijn haha. Ook eentje vlak voor zijn neus langs zien zwemmen, coole shit is dat.

De andere hoogtepunten qua wildlife waren denk ik toch de stingrays waar we heel dichtbij konden komen, de grote sweetlips (vissen met hele dikke lippen) en de Bumphead Parrotfish, vissen van dik een meter met enorme tanden, die in een groep van 20-30 bij elkaar zaten en ook rustig bleven zitten.
En verder veel bijzonder kleiner spul gezien. Vroeger zagen we die wat minder maar we worden steeds beter in het spotten van de kleine bijzondere diertjes. De Reef Teach, een soort klasjes over het leven op het Barrier Reef waar we heen zijn geweest, hielp ons ook heel erg. Waar we voorheen nog weleens dachten “oh das een plant / rots” weten we nu veel beter dat het dieren of koraal ofzo zijn, erg leuk!

Na 3 behoorlijk intensieve en vermoeiende dagen stonden we weer aan de wal, en werd het tijd om weer verder te gaan. ’s Avonds nog een biertje gedronken met de groep, de volgende ochtend de was gedaan, en zondagmiddag in de auto gestapt op weg naar Tully.

Cairns to Noosa 11- 22 maart
Via wat grappige natuurpark-stopjes onderweg kwamen we eind van de dag in Tully Gorge aan, waar we lekker gratis konden kamperen. De volgende ochtend door de Gorge gereden, en via meer kleine stopjes bereikten we eind van de dag een rest area vlakbij Bowen. Daar geslapen, en aansluitend naar de garage gereden in Bowen omdat de auto lastig begon te doen.

Daar kregen we het slechte nieuws te horen dat de head gasket echt naar zijn gootje was. Slecht nieuws want duur en geen reparatie van een paar uurtjes. Lekker klote dus. Alles bij elkaar heeft het een week geduurd! Eerst zou het misschien vrijdag klaar zijn, toen werd het maandag, toen maandag eind van de dag, toen dinsdagochtend, en uiteindelijk werd het dinsdag eind van de middag. Er ging elke keer wel wat fout, volgens mij was degene die aan onze auto werkte niet de meest handige. Of ze sloopten gewoon expres wat ofzo. Een week gewacht dus, ontzettend lang. En toen kwamen ze ook nog met een rekening aanzetten die 25% hoger was dan afgesproken. Zogenaamd extra werk, maar ook extra kosten gerekend voor zaken die toch echt al in de prijs zaten. Vonden wij, maar zij hadden natuurlijk een andere mening. En het briefje waar ‘ie op had geschreven hoeveel het ging kosten hadden ze natuurlijk niet meer.. Na een half uur behoorlijk hevige discussie (incl. geschreeuw, op de balie slaan, dreigen de auto in beslag te nemen (hen) en de politie te bellen (wij)) zijn we er uiteindelijk wel uit gekomen maargoed. We gooien nog wel een mooie shop review online als we thuis zijn.

Maargoed, een week wachten dus.. In het ubergare Bowen, en deels in Airlie Beach. We wilden onze tijd nog enigszins nuttig besteden dus we hebben een bus naar Airlie genomen. De vrije tijd benut om alles te regelen voor Thailand en de Filippijnen (meer daarover aan het einde van deze blog), en ook nog een dagtripje naar de Whitsundays gedaan. Veel regen die dag, maar toch wel mooie dingen en stranden gezien.

Toen we eindelijk weer verder konden (het was inmiddels dinsdag 20 maart) zaten de flarden cycloon ons op de hielen, inclusief gesloten wegen, overstromingen en meer dramagedoe. Gelukkig zijn we het meeste voorgebleven, slechts een paar floodways die nog wel te doen waren. Alhoewel we bij eentje wel 3 uur hebben moeten wachten, het water stond in eerste instantie een meter hoog. Na drie uur was het genoeg gezakt en konden we weer verder.

Anyway om de verloren tijd een beetje in te halen, en onze nog legere bankrekening een beetje te omzien hebben we daarna flink moeten snijden in de plannen. Dus maar 1dag Whitsundays ipv 3, geen Fraser Island etc. We zijn redelijk rap naar Noosa gereden. Daar regende het waardoor we die middag en avond niet veel verder kwamen dan het strand bekijken vanuit de auto, met andere backpackers kletsen en wijn drinken.

De dag erna zijn we naar Australia Zoo geweest, een van de leukste dierentuinen van Australië. Veel interactie, weinig hekken etc. We hebben olifanten gevoerd, koala’s vastgehouden, reptielen en Tasmanian Devils geaaid en tijgers in bomen zien klimmen. Erg geslaagde dag dus, zoveel mooie, leuke en bijzondere diertjes!

Onze volgende stop was Brisbane (zaterdag 24 maart), waar we ruim een ochtend rondgehangen hebben. Door de stad gereden, een leuke en een tegenvallende markt bezocht.

We hadden het al redelijk snel gezien allemaal (en ook geen tijd trouwens) dus koers gezet richting de Gold Coast, slechts een kleine 100 km verderop.

Gold Coast to Sydney (24 – 31 maart)
De Gold Coast is eigenlijk 1 grote toeristische trekpleister, waar alle Australiërs wel minimaal een keer geweest zijn geloof ik. Surfers Paradise is het centrum eigenlijk, en doet Miami-achtig aan. Niet dat we daar ooit geweest zijn, maar zo stellen we het ons voor. Grote, hoge gebouwen, hotels en appartementencomplexen pal aan het strand. Druk, levendig, indrukwekkend en apart. Het compleet tegenovergestelde van de outback zeg maar.

Omdat er zoveel toeristen op af komen staat het ook vol met pretparken, een stuk of 7-8. We hebben een 21-dagen combiticket gekocht voor Dreamworld en Whitewaterworld. Dreamworld heeft qua attracties wel wat weg van Walibi, Whitewaterworld staat vol met glijbanen enzo.
Omdat alles zo dicht bij Brisbane is en we daar na een stevige ochtend wel weer klaar waren, zijn we meteen maar doorgegaan naar de parken (die naast elkaar liggen). En zo werden de geplande 2 dagen er 2,5, waarvan 1,5 in Dreamworld.

We hebben ons stevig uitgeleefd op de attracties. Sommigen spannend of zelfs te spannend, in andere rides kon je je weer lekker even kind voelen. Prima vermaak zo voor een kleine 3 dagen.

Daarna zijn we via het hippie-dorpje Nimbin doorgereden naar Byron Bay, waar deze keer wel de zon scheen (Steven had in 2009 alleen maar regen). En dan is het stiekem toch wel een gezellig, grappig dorpje met mooi strand. Lekker anderhalve dag aan en op het strand gehangen.

Onze laatste etappe van de grote ronde was daarmee aangebroken, van Byron naar Sydney. Het verkeer was traag, wij waren traag en het rijden ook wel zat, dus daar hebben we ruim een dag over gedaan. Tussendoor aan het strand van Coffs Harbour gestopt, de nieuwe look-out gecheckt (erg mooi!) en overnacht in Port Macquarie.

Inmiddels zijn we weer in Sydney, terug op de plek waar de rondrit begon. De komende dagen vullen we met mensen gedag zeggen, de bus wassen en opruimen, de was doen en meer van zulke verplichte nummertjes. Maandagavond vliegen we naar de Filippijnen! Tijd over, geen budget om die tijd in Australië te spenderen en thuis hebben we beiden nog geen werk of huis, dus we gaan daar maar eens even kijken.

Foto’s
Ramona foto’s februari: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.348920491816344.74689.100000951886726&type=3&l=fe180893eb
De westkust: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.3481671647948.2157232.1456021796&type=1&l=132d781cb4
Pilbara en The Kimberly (noord-westen): http://www.facebook.com/media/set/?set=a.3481690768426.2157233.1456021796&type=3&l=03b87caf45
Crocosaurus Cove park in Darwin: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.3481712648973.2157234.1456021796&type=1&l=d9e8f616d0
Litchfield National Park en croc-jumping tourtje: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.3481726169311.2157235.1456021796&type=1&l=f86d6a03f9

Vluchten
De laatste weekjes spenderen we dus in de Filippijnen en Thailand (dat was onderdeel van het originele plan). We zullen deze vluchten nemen om alle plekken te bereiken. (alle tijden zijn lokale tijden). Ook tussendoor vermeld hoe wie wat en waar en hoe lang.

Sydney – Taipei maandag 2 april 22.10 - 05.40 Vluchtnr CI52 (China Airlines)
2 dagen in Taipei
Taipei – Manila donderdag 5 april 01.25 – 03.35 Vluchtnr 5J-311 (Cebu Pacific)
2 dagen Manila
Manila – Puerto Princesa zat 7 april 08.00 – 09.20 Vluchtnr PR0195 (Philippine Airlines
3 dagen in El Nido
Puerto Princesa – Manila woensdag 11 april 14.00 – 15.10 Vluchtnr 2P 0944 (Air Phil Express)
1 nacht in Manila
Manila – Caticlan (even geen vluchtdetails bij de hand) + ferry naar Boracay
3 dagen in Boracay
Ferry van Boracay naar Catlican
Caticlan – Manila maandag 16 april 16.00 – 17.15 Vluchtnr SP0413 (Sky Pasada)
Manila – Taipei maandag 16 april 22.40 – 00.40 Vluchtnr 5J-310 (Cebu Pacific
Taipei – Bangkok dinsdag 17 april 07.25 – 10.05 Vluchtnr CI833 (China Airlines)
Bangkok – Surat Thani dinsdag 17 april 14.20 – 15.25 Vluchtnr FD 3183 (Air Asia)
Boot naar Koh Phangan + dagen blijven + boot terug naar Surat Thani
Surat Thani – Bangkok dinsdag 24 april 13.10 – 14.20 Vluchtnr DD7213 (Nok Air)

En de laatste, die ons thuis zal brengen:
Bangkok – Amsterdam Donderdag 26 april 02.30 – 09.15 Vluchtnr CI65 (China Airlines)

En dan zijn we na een dikke 7,5 maand weer thuis.. Het zal wel weer even wennen zijn, al kijken we er stiekem ook wel een beetje naar uit. De vertrouwde dingen van thuis, Hollands eten, een regelmatig ritme, niet elke avond naar een slaapplek hoeven zoeken, weer wat geld verdienen.. Zulke dingen. Maar eerst nog een klein Aziatisch avontuurtje! Dit zal de laatste blog van Australische bodem zijn, bij de volgende zitten we waarschijnlijk ergens op een tropisch eilandje in het zuiden van de Filippijnen ofzo :)


Liefs van ons