The last bits of New Zealand

Dunedin
Right, Dunedin dus! (daar waren we vorige keer gebleven) Een middelgroot stadje aan de westkust, nog in de onderste helft van het zuider-eiland. Behalve een hele hoop studenten (25.000) vindt je hier oude gebouwen in ietwat Engelse stijl, relatief goed weer, een peninsula, bier, en Janet. Janet is een vriendin van vrienden van ons die we op Defqon ontmoet hebben. Was erg gezellig en we waren meer dan welkom om langs te komen! Die uitnodiging werd vanzelfsprekend geaccepteerd.

Dus na ons laatste nachtje in Queenstown zijn we bijtijds opgestaan om de rit van dik 5 uur (incl. lunchstop) af te leggen. We waren nog net op tijd in Dunedin om aan te haken bij Janet en haar vrienden Remco, Kara en Marlies. Na een kort en bijzonder mooi ritje over de Peninsula (soort schiereilandje) met zoals gewoonlijk weer briljante views hebben we even lekker twee uurtjes de benen gestrekt voor nog meer briljante views. Wat een fucking mooi land is dit toch :)

’s avonds stond het leven in Nieuw-Zeeland een beetje stil, de All Blacks stonden namelijk in de halve finale van het WK Rugby. Het WK wordt hier gehouden en rugby is hier dé sport, dus vergelijk het maar met Nederland in de halve finale van het WK, dat hier gehouden wordt.

Anyway het was een leuke spannende pot die met winst werd afgesloten, zo zagen wij vanuit de pub. Geen Museumplein-taferelen hier, daarvoor is het iets te dunbevolkt denk ik haha. Maar het was leuk en gezellig! En wij hebben wat te doen volgende zondag haha. Om 17.00 moeten we de camper inleveren in Christchurch, en onze vlucht gaat een dikke 12 uur later. We kunnen dus mooi de finale in de stad kijken, in de kroeg hangen, een paar uurtjes pitten op het vliegveld en daarna vliegen we terug naar Sydney. Het zal wel dikke brakte worden denk ik zo haha.

Goed, Dunedin dus. Inmiddels aanbeland bij de maandag. Janet moest weer gewoon werken aan haar scriptieonderzoek dus we moesten onszelf vermaken. Dat lukte prima met de was doen, een bezoekje aan de chocoladefabriek (dat was genieten), een wandelingetje door de stad en een biertje op het terras.

Warm is het nog niet echt in Nieuw-Zeeland, een graadje of 15-16 in de schaduw. Maar de zon is erg sterk dus als die tevoorschijn komt kun je het prima af met een korte broek en T-shirtje. Heerlijk zomergevoel dus. ’s Avonds hebben we dat doorgezet samen met Janet en haar vrienden met een bescheiden, degelijk en overheerlijke bbq. Eindelijk weer eens lekker en fatsoenlijk voedsel, erg lekker!

De regen kletterde al flink op ons neer toen we gingen slapen, en helaas bleef dat de 24 uur daarna ook zo. Dinsdag hebben we dus weinig spannends gedaan. Rondje gereden, naar een suf aquarium geweest en Los gekeken. De tour bij de Speight’s Brewery (bier) was wel erg leuk, vermakelijk en ook het proeven daarna was een groot succes hehe. Thuis nog lang zitten kletsen met Janet, ook dat was gezellig. Helaas alweer onze laatste avond in Dunedin.

De volgende ochtend hebben we afscheid genomen, gelukkig niet voor eeuwig zoals met de meeste mensen die je op je reizen ontmoet. Janet, we gaan zeker een keer een feestje en/of aftertje meepakken!

Abel Tasman poging 2
Ja, wederom Abel Tasman. De eerste keer dat we er langs kwamen was het weer bagger zonder uitzicht op verbetering, dus zijn we maar door gereisd. Nu hadden we wat tijd over en hebben we dus maar de gok gewaagd. De voorspellingen waren wel ok dus we hebben maar besloten de rit van 11,5 uur heen en een uur of 6 terug voor lief te nemen en er voor te gaan!

En yay, dat bleek de goede keuze! De rit er naartoe verliep soepeltjes en ondanks de lengte was het nog aardig te doen. Na een tijdje glijden de kilometers haast ongemerkt onder je door, en zo kwamen we er uiteindelijk heelhuids, maar wel wat vermoeid. Onderweg was het prachtig weer, tot iets voor Christchurch (halverwege). Het begon met donkere wolken, daarna motregen, en vervolgens iets van drie uur zeikende regen. Geweldig..
Het toppunt van kutweer was Lewis pass. Druppende motregen viel mee maar aan de sneeuw overal te zien hadden we daarmee nog mazzel. Prachtig was het wel, door een bos heen rijden met alleen maar besneeuwde bomen om je heen, sneeuw in de berm en een ietwat mysterieuze mist. Het leek wel Finland, zo mooi (nooit geweest maar zo stel ik het me voor). Echt een genot voor het oog en gelukkig was de weg zelf niet glad.

Na dit baggerstuk en al dik 8 uur rijden erop zitten was de moraal niet zo hoog moet ik zeggen, maar dat veranderde snel. We draaiden Lewis Pass uit en werden beloond met opklaringen. Niet veel later kwam de zon tevoorschijn, damn wat een beloning! Een weer prachtige vallei, besneeuwde bergen om ons heen, koeien en schapen in de wei, een regenboog en als toetje het altijd prachtige gouden avondlicht hier. Verder uiteraard weer geen mens of auto te zien, alsof je alleen op de wereld bent.. Een ultiem mooi momentje, waarop je je toch weer even beseft hoe gelukkig we zijn dat we door dit prachtige land mogen reizen. We waren meteen weer happy 

Maar Abel Tasman dus, een goede keuze. De weersvoorspellingen kwamen uit zoals beloofd, zoniet beter. De dag begon nog met wat sluierbewolking maar later klaarde het prachtig uit. Een volblauwe lucht en warme zon waren de rest van de dag ons gezelschap.

Onze dag begon wat chaotisch omdat we ietwat laat bij de kayak-lui aankwamen. Snel haasten en spulletjes pakken zodat we de vroege briefing mee konden pakken en de hele dag konden gaan kayakken. We hadden een 2persoons-kayak gehuurd en waren van plan om een kilometer of 4-5 te kayakken langs de kust, om daarna met de watertaxi terug te gaan. Zo konden we zoveel mogelijk zien op 1 dag zonder spierpijn voor het leven te krijgen. Voor de variatie hebben we ook nog een klein stukje van de route lopend afgelegd.

Maar damn, wat was het moooooooi! Azuurblauwe en turqoise zee, goudgele stranden, groene bossen op de heuvels, rauwe rotsen, en ook nog een zooitje zeehonden. Het was echt zo mooi als op de plaatjes, paradijselijk. Het leek af en toe een beetje op de mooiste plekjes die we in Thailand bezocht hebben.

We zijn onder andere uitgestapt op een onbewoond eiland, en op 2 stranden die we verder helemaal voor onszelf hadden. Briljant mooi gewoon, gelukkig een goede keuze dus. Het kayakken zelf ging ook best prima en was een leuke bezigheid. De spierpijn achteraf viel ook nog mee, dus niets te klagen deze dag!

Hanmer Springs
De volgende dag zijn we op ons gemakje naar Hanmer Springs gereden, een uurtje of 5-6 verderop, weer richting Christchurch. Hanmer Springs is eigenlijk alleen maar ons reisdoel vanwege de hot pools en spa die ze daar hebben, maargoed. Het is wel een grappig dorpje.

Die pools waren dan ook onze grootste bezigheid op zaterdag 22 oktober, tevens mijn verjaardag! Ik mocht mijn ogen pas open doen na 15 minuten ofzo, ondertussen had Ramona de hele camper versierd! Slingers, tig ballonnen, feesthoedjes en mijn stoel was ook nog eens versierd. Helemaal goed haha, jariger kon ik me haast niet voelen ;-) Als cadeau zouden we een lekkere behandeling in de spa van de Pools gaan doen, maar helaas was alles volgeboekt en zijn we uiteindelijk bij een kleiner, particulier dingetje geweest. Maar eerst de pools dus, een complex met een stuk of 10-15 zwembaden en badjes, variërend in temperatuur en idee erachter. Er waren glijbanen, kinderbadjes, warme baden en baden met allerlei gezonde soorten mineralen enzo. Erg lekker allemaal en we hebben ons prima vermaakt!

Het slechte slapen van de vorige nacht en het bijzonder stevige biertje bij ons tussendoorsnackje (goddelijk lekkere nacho’s) maakten daarna wel redelijk een einde aan de dag, we waren kapot haha. Zo een paar uur in die warme zwembaden hangen maakt je natuurlijk ook al loom enzo..

Gisteren zijn we naar die behandeling geweest ter ere van mijn verjaardag. We hadden samen allebei een behandeling van 2 uur bestaande uit massages, facials, mani, pedi enz.. Niet allemaal mijn ding maar wel erg relaxed!

The end of the New Zealand trip
Aansluitend hebben we de camper opgeruimd en naar Christchurch gereden om de ‘bus’ in te leveren. Vanzelfsprekend ging ook dat weer soepel, de enige tegenvaller was dat de spullen ergens dumpen en naar het centrum gaan om Nieuw Zeeland het WK Rugby te zien winnen een ietwat lastig plan was. Luggage storage vond het nodig om ons 70 dollar te rekenen, de goedkope bus ging al bijna niet meer want het was zondag, en terugkomen naar het vliegveld was ook niet eenvoudig.

Daarom zijn we dus maar op het vliegveld gebleven. De wedstrijd in de bar gekeken en daarna ons slaapzakje uitgerold in de ‘designated rest area’, een met linten afgezet stukje bij de buitendeur. Niet echt ideaal maar je moet wat als je wilt besparen hè! En aangezien de laatste vlucht om iets voor 1 uur ’s nachts landde en wij er rond half 5 toch weer uit moesten, maakte het allemaal niet veel uit. Rot werden we er toch wel van. Het was wel gezellig druk trouwens, er lag zeker 50 man links en rechts verspreid te slapen.

De vlucht terug naar Sydney was verder prima gelukkig en we werden begroet met een flink warme dag. Waarschijnlijk meteen de laatste van de week dus na het inchecken bij ons vertrouwde hostel zijn we meteen maar naar Bondi gegaan voor een dagje strand. En die was erg lekker!

Back to ‘normal’
Vandaag gaat het serieuze leven weer beginnen. Werk zoeken, een manier zoeken om goedkoper te slapen (wat werk doen voor het hostel of een kamer ergens huren ofzo.. We zien wel. We hebben het eerste beetje werk in ieder geval al binnen, woensdagmiddag gaan we de nieuwe kluisjes van het hostel in elkaar schroeven haha.

Een terugblik op Nieuw Zeeland krijgen jullie nog van mij en ons! Het is nog iets te kort dag geweest om alles al te kunnen laten bezinken ;-)

Foto's Taipei en Sydney
Ook Steven heeft inmiddels wat foto's online gezet. Klik daarvoor hier voor Taipei, hier voor Sydney., en hier voor een deel van Nieuw Zeeland!

Oh voor degenen die niet precies weten waar ergens in Nieuw Zeeland we nu allemaal geweest zijn, check deze link eventjes en zoom op Nieuw-Zeeland! Een prachtig kaartje met onze route :) 



Cheers! Liefs Steven en Ramona