Bangkok en veeeeel tempels

Zo, maar eens een blogje schrijven!

Waar zulen we eens beginnen. na een lastminute boeking vanuit Londen gingen we dus ineens een krappe week later naar Azie. Gelukkig kreeg Steven meteen al vrij, zo was er dus nog voldoende tijd (2,5 dag) om het eea voor te bereiden. Uitzoeken wat we in Abu Dhabi gaan doen en waar we gaan slapen, visa gedoe (wat overigens niet lukte), koffertje gekocht voor Ramona, medicijnen inslaan etc. Ook het paspoort van Steven kon gelukkig binnen 24 uur verlengd worden. Good to go!

En toen belde Hetty dat Steven’s oma op sterven lag. Het werden ineens hele rare dagen. De reis cancellen was geen optie dus tussen het pakken door ook nog veel contact gehad met de familie etc. Gelukkig hebben we vrijdagmiddag nog afscheid kunnen nemen, zaterdagochtend is ze helaas overleden. We zullen haar missen, maar het is goed zo. Met 102 jaar heeft ze een lang leven gehad, het laatste jaar was er eigenlijk al 1 teveel. Rust zacht oma.

Goed, op reis dus. Na een vlucht met weinig slaap arriveerden we in de ochtend in Abu Dhabi, waar we net genoeg hadden aan een overstap van twee uurtjes. Daarna door naar Bangkok in een iets fijner vliegtuig, waar we rond 18.30 aankwamen. Dankzij onze top-notch onderhandelingsskills stonden we voor een mooi prijsje een goede 1,5 uur later op Kaoh San Road, het backpackersmekka van Bangkok. Lekker een paar biertjes gedronken, bbq-stokjes gegeten, rondgelopen en nagepraat over Oma.

Ook besloten we maar niet 2 dagen in Bangkok te gaan zitten wachten op het visum voor Vietnam, aagezien je dat ook op het strand in Cambodja kan doen. Dus we hebben meteen uitgezocht hoe in Cambodia te komen. Met 3 uur slaap en een jetlag achter de kiezen en zo brak als wat, stonden we dus weer vrolijk om 5.30 op. Taxi naar een of ander vaag busstation genomen, en een taxibusje naar de grens. 5 uur opgevouwen in zo’n busje zitten is echt heerlijk.

Bij de grens wisten we de meeste oplichters te omzeilen, en het volgende busje bracht ons naar Siem Reap. Die grens is ook wat trouwens hoor. Onduidelijke informatie, de douane die om smeergerld vraagt, en iedereen zegt je te willen helpen maar ze zien je vooral als wandelende pinautopmaat. Opletten dus.
We dachten de drie uur voor de rit naar Siem Reap lekker om ons heen te kijken en Cambodja zo alvast wat te verkennen, maar hebben vooral geslapen. Daar aangekomen hebben we wederom wat ongure types omzeilt, geluncht bij een restaurantje en een guesthouse uitgezocht via internet. De tuktukdriver daar voor de deur leek wel betrouwbaar, dus die hebben we uiteindelijk ingehuurd voor heel Siem.

Siem Reap staat vooral bekend om de tempels van Ankor, hoog op de unesco lijsten en geroemd om de prachtheid, oudheid en het detail. Tevens nationale trots van cambodja. Het bier heet hier Ankor en Anchor, de tempels staan op de vlag en het geld, etc, Ankor it is! Toen we ook het pin-avontuur tot een geslaagd einde hadden gebacht zijn we door onze tuktukman naar Ankor What gereden, de grootste en mooiste tempels van allemaal.

Na een korte rit oor de jungle openbaarde de tempel zich aan ons, en dat was verdomd indrukwekkend! Jaren geleden zag Steven deze tempels op tv, en sindsdien staan ze op het lijstje. En nu stonden we er gewoon voor! Hoe vet.

Via een soort van stenen dam/brug bereikten we een prachtige poort, daarachter nog een soort stenen pad ernaartoe. De tempels zijn niet hoog en ook niet indrukwekkend in die zin, maar toch ook weer wel. De torens zijn gewoon zo karakteristiek, echt cool. Het steenwerk is prachtig verweerd door de oudheid, je kunt er lekker ronddwalen en overal zijn leuke gangetjes en doorkijkjes. Toen het donker werd waren we nog lang niet klaar.

Na terugkomst in het guesthouse nog even een hapje gegeten en vroeg naar bed. We waren immers aardig verrot.

De volgende dag hadden we om 10 uur afgesproken met tuktukman om de small circle te doen, een route waarbij je langs een stuk of 12 tempels komt. Sommigen waren fantastisch, anderen bijzonder, een enkele viel wat tegen. Maar al met al niets te klagen hoor, een toffe dag! Wel ontzettend warm met een gevoelstemperatuur van 45 graden ofzo maar dat hinderde gelukkig niet teveel. Veel drinken kopen bij de lokale barretjes en dorpjes bij de tempels, en dan komt alles goed. Eind van de middag hebben we ons laten droppen in Siem Reap pub street voor een welverdiend biertje.

Omdat het weer te bewolkt was om veel zonsopkomst te zien, hebben we die Sochtends maar laten schieten. Wel gewoon om 8 uur op pad om een mooie lange dag te maken. Vandaag de big circle en een tempel nog 20 km verder weg. Wederom veel oude tempels waar de geschiedenis (en soms ook de vleermuizen) nog in de gangen hangen. Some overgroeid met jungle en bomen, soms half ingestord, maar ook werden er gelukkig delen gerenoveerd. Was ook nodig want diverse Buddha's misten een neus ofzo en veel muren en poorten werden overeind gehouden met steigers en stutten. Op weg naar de verre tempel hebben we nog een lekker tukkie gedaan in de tuktuk. Smiddags weer afgezet in pub street voor een biertje en hapje eten, prima zo!

Ook hebben we onze voeten nog een half uur in de fish spa gestoken, met vissen die een heel stuk groter zijn dan in Nederland. Justin Bieber was de king van allemaal. Ook vertelde de werknemer daar veel over het leven hier, hoeveel hij verdiende enzo. Slechts 60 dollar per maand! Wel erg leuk gesprek, hij vroeg ook vanalles over ons en het reizen enzo.

De volgende ochtend hebben we de bus genomen naar Phnom Phen, de hoofdstad van Cambodja. Meer daarover in de volgende blog! Daarin ook mee over Sihanoukville, waar we nu zijn. Vanavond nemen we de nachtbus naar Vietnam!


Steven en Ramona